Het Vlaamse Parlement gaat aan de slag met ideeën om de mobiliteit van personen met een beperking te verbeteren. NOOZO is tevreden dat dit thema aandacht krijgt. Wij reageren op de verschillende voorstellen en signaleren verdere knelpunten vanuit ervaringsdeskundigheid.

Aanbevelingen

NOOZO doet hierover volgende aanbevelingen:

• De nodige middelen uittrekken voor een integraal toegankelijke omgeving is belangrijk. Maar er is meer nodig dan voldoende budget. Een goed toegankelijkheidsbeleid bestaat verder uit: normering, ondersteuning, handhaving en sanctionering.
• NOOZO steunt de vraag naar voldoende parkeermogelijkheden voor personen met een beperking.
  De normen verbonden aan de stedenbouwkundige verordening moeten ook gelden voor bestaande parkings. Ook voor het openbaar parkeren moeten er normen komen, sterker dan de huidige aanbevelingen.
  Wij vragen daarbij om het versnipperde beleid van gemeentes voor personen met een parkeerkaart meer te stroomlijnen. Het is positief dat er meer aandacht gaat naar controle van de parkeerkaarten. Maar die controle moet wel correct gebeuren: een kaart staat op naam van de persoon en is niet gekoppeld aan één bepaalde wagen.
• Slimme technologieën (zoals slimme verkeerslichten) zijn beloftevol om de veiligheid van personen met een beperking in het verkeer te verhogen. Zorg ervoor dat ervaringsdeskundigen voldoende worden betrokken bij de uitrol hiervan. Wij waarschuwen wel: persoonlijke technologieën (zoals een app op je smartphone) mogen nooit de toegankelijkheidsopties van infrastructuur volledig vervangen.
• Een automatische rechtentoekenning van fiscale vrijstellingen en tegemoetkomingen voor wagenaanpassingen voor personen met een handicap is een zinvol voorstel. Wij attenderen daarbij op een belangrijk knelpunt: deze tegemoetkomingen en vrijstellingen verhinderen autodelen. In een mobiliteitsbeleid dat inzet op combimobiliteit en deelsystemen moet hiervoor een oplossing komen.
• Het is slecht gesteld met de toegankelijkheid van het openbaar vervoer in Vlaanderen. De steun van het Vlaamse Gewest aan lokale besturen (zowel inhoudelijk als financieel) is een belangrijke stap om de toegankelijkheid van bus- en tramhaltes te verbeteren. NOOZO vraagt dat er garanties komen over de toegankelijkheid van het openbaar vervoer.
• Hou rekening met de evolutie van hulpmiddelen bij de aankoop van nieuwe (bus)voertuigen. Met andere woorden: een rijtuig is pas toegankelijk als het zoveel mogelijk verschillende soorten hulpmiddelen kan laten meerijden.
• Het is terecht dat Vlaanderen bij de federale overheid aandringt op een toegankelijk treinnetwerk. Wij zien assistentie bij overstap tussen verschillende vervoersmiddelen als een belangrijk element van combimobiliteit. Zet proefprojecten op rond assistentie bij overstappen op belangrijke knooppunten.
• De garanties voor aangepast vervoer en de maximumtarieven moeten overeind blijven. NOOZO pleit voor een uitbreiding ervan. Door de hervorming naar basisbereikbaarheid dreigt (nog) meer vervoersarmoede voor personen met een beperking. Sommige personen kunnen door hun handicap geen beroep doen op deelsystemen of combimobiliteit is onhaalbaar. Aangepast vervoer is dan het enige mogelijke alternatief.
• In een goed fietsbeleid is er ook aandacht voor personen met een mobiliteitsbeperking. Het project ‘fietsen zonder leeftijd’ kan daar een deel van zijn. Even belangrijk zijn deelsystemen met tandems, driewielers, … en bindende normen voor voldoende parkeerplaatsen voor buitenmaatse fietsen.